Laatste nieuwsbrief voorzitter Dries Roelandts

Beste leden,

Onze trouwe webmaster, Dennis Vermeesch, voorzag op onze spiksplinternieuwe website mijn uitnodiging voor de algemene vergadering van een prentje. Daarop rijdt de paus in zijn popemobile tussen een massa mensen. Ik ga ervan uit dat Dennis daarmee geen parallellen wenste te leggen tussen het Gezelschap en de katholieke kerk.

Het risico dat een analytische vereniging tot een kerk verwordt is niet helemaal onbestaande. Het was omdat de Ecole freudienne de Paris Eglise freudienne de Paris was geworden, dat Lacan ze ontbond. Ja, schreef Jean Clavreul in een artikel in Le Monde van 19 januari 1980, de school was een kerk geworden. Ze had haar missen, witte en zwarte; haar devote volgers en haar theologische protestanten; haar inquisiteurs en haar heksen. Wie in zijn analyse openbarende waarheden over zichzelf ontdekt, wie ontdekt dat hij niet is wie hij dacht te zijn en zijn ik dus als het ware verliest, kan geneigd zijn samen te hokken met anderen die dezelfde openbaring hadden en samen een kerk te vormen. Voor Clavreul staat hoe men zich verhoudt tegenover de theorie daarin centraal. De theorie kan nooit de geopenbaarde waarheid zijn, schrijft hij, anders wordt men lacaniaan zoals Miller dat is; par référence idéologique, of door een fascinatie voor de meester, zoals Roustang het benoemt. (Hun beider artikels werden naast dat van Clavreul op dezelfde pagina in de krant gepubliceerd, kort na de dissolution).

Ik denk niet dat het risico heel groot is dat ik als paus of meester beschouwd wordt. Toen ik twee jaar geleden (dan uiteindelijk toch) voorzitter van het Gezelschap werd, was het precies omdat ik me realiseerde dat al die invullingen die ik het takenpakket en de functie van het voorzitterschap toekende inderdaad maar ingebeelde invullingen waren. Het is aan de persoon van de voorzitter om zijn taken en functie op eigen wijze in te vullen. Dat op een lichte manier doen en zo de drempel verlagen voor mijn opvolger, stelde ik me als een soort doelstelling. Ik kijk dus benieuwd uit naar de verkiezingen op de komende algemene vergadering. Er zijn nog plaatsen vrij. En er is nog twee dagen tijd om je in te schrijven voor de barbecue.

Ondertussen hadden we de laatste raad van bestuur in haar huidige samenstelling. De voorbereiding van de infoavond van het Vormingsinstituut vanavond om 20u in Casa Rosa en de algemene vergadering in CC Meulestede op 1 oktober, lieten niet zo veel tijd over voor andere besprekingen. Wat de algemene vergadering betreft; dit jaar is zoals gezegd een verkiezingsjaar en we verwachten dus zoveel mogelijk volk (al dan niet met smartphone om foto’s te nemen) opdat de rook die de schoorsteen verlaat spierwit mag zijn. Ik vergat op de raad van bestuur de secretarissen (de bisschoppen of bodyguards op Dennis’ foto?) te bedanken, maar bij deze alvast bedankt voor het aangename samen werken.

Nog één belangrijk punt vanuit de raad van bestuur is dat we een nieuw lid in het Gezelschap verwelkomen. Mileen Janssens is voor velen geen onbekende omdat ze een (meanderend) analytisch parcours heeft, dat, naast de Belgische School, Delions Rijsel, en Esther Bicks baby-observaties, af en toe het pad van het Gezelschap of haar leden kruiste. Onder andere ontmoetingen in het atelier, waaraan ze als plus-un deelnam, deden haar belissen lid te worden. Dat ze geen lacaniaan pur sang is, mag in het licht van bovenstaande, gerust een meerwaarde genoemd worden.

Johan Balfoort en Leen Vanoverschelde zegden hun lidmaatschap, omwille van heel verschillende redenen, op. Over die redenen hadden we met hen een gesprek.

En hoewel dit misschien nog niet de laatste is – de huidige raad van bestuur draait nog even mee met de volgende – hoop ik dat jullie iets aan de nieuwsbrieven hadden. Mij hielpen ze vaak om de dingen op een rijtje te zetten, te relativeren, iets kwijt te kunnen, … kortom om na te denken.

Ik zie jullie vanavond en/of op 1 oktober!

Tot dan,

Dries