Eindejaarsnieuwsbrief van onze voorzitter

Beste leden,

In zijn achtste seminarie doet Lacan enigszins smalend het weekend af als “le pittoresque de la scansion de la vie anglaise” – alsof een Fransman zijn werkweek nooit zou onderbreken, de werktuigen nooit zou neerleggen om het parelend zweet van zijn fronsend voorhoofd te vegen! Welnu, ik kan u bij deze bevestigen dat zulks blijkt te kloppen. Ik ben namelijk net terug van een weekend noeste arbeid in Parijs. Daar heb ik samen met enkele anderen van het Gezelschap het Seminarie van het I-AEP over “La Passe” bijgewoond.

En of er gewerkt werd! Samen met Dries Roelandts en Seppe Jacobs brachten wij het product van één jaar werk binnen het Seminarie rond de Erkenning. Wij hebben gesproken over de verschillende pistes die wij hebben onderzocht met betrekking tot het uittekenen van enkele extieme ruimtes waar de leden kunnen getuigen over hun parcours binnen zowel de kliniek als hun eigen analyse en alles daartussen en -omheen. Nu lokte het thema van dit weekend uiteraard een discussie uit rond de positie van de analyticus binnen een vereniging (of je die nu benadert vanuit de erkenning dan wel vanuit andere hoek). Wat mij evenwel opviel, was het zoekende karakter waarmee de verschillende verenigingen deze kwestie hebben benaderd. Wij zijn blijkbaar niet de enigen die op verkenning zijn naar een manier om de positie van de analyticus permanent te ondervragen en spreekruimtes voor het subject te creëren in de schoot van de vereniging! We zijn niet alleen in het verwerpen van een gesloten systeem van benoemingen en het zoeken naar andere manieren om de positie van de analyticus een plaats te geven. En dat moedigt aan, dat geeft goesting! We zetten dan ook de arbeid verder: op 25/1, 15/2 en 15/3 gaan de volgende bijeenkomsten van het Seminarie rond de Erkenning door. Wie zich hierbij wenst aan te sluiten, wordt gevraagd mij hiervan per mail op de hoogte te brengen.

All work and no play makes Jack a dull boy. Daarom willen wij het nieuwe werkjaar net zoals vorig jaar feestelijk inklinken met een nieuwjaarsreceptie. Deze zal doorgaan op 12 januari 2019 vanaf 20u30 in Dok Brewing Company. Verwacht u aan hapjes, verwaand psychoanalytisch bier en als ik voldoende moed bijeen kan rapen: een speech (met inbegrip van flauwe moppen en ongepaste onthullingen)! Inschrijven kan bij Sarah Vande Walle.

Op 7 november ging onze onthaalavond door. Traditiegetrouw brachten de jongste leden hun bewerking van de wegwerktekst. Piet Clauwaert, Ann D’hoye, Kathleen Ghequière en Rachel Vanopstal hebben ons die avond elk op een hun geëigende wijze een getuigenis gebracht van het parcours dat hen tot bij het Gezelschap heeft gebracht. En ziet, de herinnering aan deze avond ligt nog in het geheugen te smeulen of we mogen al drie nieuwe leden verwelkomen, die op de volgende onthaalavond zullen worden uitgenodigd. Een hartelijk welkom aan: Nathalie De Neef, Michiel Van Hooff en Ben Van Nieuwenhove.

Het secretariaat cartels organiseert sinds kort een werkgroep rond de cartelwerking. Deze werkgroep ondervraagt de functie van de cartelwerking binnen een vereniging en meer in het bijzonder de wijze waarop de cartels deel uitmaken van het dagelijkse leven binnen het Gezelschap. Wie wenst deel te nemen aan deze werkgroep kan steeds contact opnemen met Barbara Van Der Veken (barbara.vdveken@gmail.com). De cartelwerking is een oorlogsmachine tegen de dogmatiek en fundamenteel voor de werking van een psychoanalytische vereniging. Ik meen dat het belang van deze werkgroep geen verder betoog behoeft en moedig dus iedereen die wil nadenken over de cartelwerking aan om zich aan te sluiten bij deze werkgroep.

Tot slot lanceer ik graag nog een open oproep voor publicaties. Wie een korte tekst, een work in progress of een getuigenis van een studiedag of één van de bijeenkomsten van het Gezelschap heeft geschreven, wordt aangemoedigd deze in te zenden voor ons intern tijdschrift, Extiem. Wie een meer uitgewerkte, theoretische bijdrage heeft geschreven, moedig ik aan om deze in te dienen bij de redactie van de Psychoanalytische Perspectieven.

Beste leden, ik kijk naar buiten en zie hoe dikke, sombere regendruppels zich een trage weg langs het vensterglas naar beneden banen. Het haar van de kat knettert wanneer ik mijn vingers er doorheen laat glijden. Aan het hemelgewelf drommen dikke wolken samen en het roest van de herfstblaren dwarelt neder om een aarde te bedekken die ik weet niet wat herbergt. Misschien is er een onweder op komst, misschien sneeuw – of misschien een frisse wind.

Het afgelopen jaar was zeker niet onbewogen. In de zomer bruiste het huis nog van het leven, de kinderen stoeiden in de tuin en het vlees lag geurend op de barbecue te braden. Nu, aan het einde van dit werkjaar, hullen wij ons in de dikke, loden mantel van het verdriet om zij die heen zijn gegaan. Maar ook al zijn wij, om het met Robert Frost te zeggen, “acquainted with the night”, dat mag onze goesting, onze levensdrift en onze onophoudelijke creatie niet stuiten. Ik denk dat onze dierbare betreurden het hiermee eens zouden zijn. En dus, vanuit het hart en met trommels en trompetten: dat het volgende jaar nieuw leven mag brengen… dat de onophoudelijke boem paukeslag van ons bestaan nimmer moge ophouden…

Hopend om aldus samen met u, de armen in elkaar geslagen, verder te mogen arbeiden,

Warme groeten,

David Schrans